%0 Journal Article %T بررسی رابطه استرس شغلی و قصد ماندن با نقش تعدیل‌گر جو سازمانی %J حکمرانی و توسعه %I انجمن علمی مدیریت دولتی ایران و دانشگاه سیستان و بلوچستان %Z 2783-3461 %A زرجو, شبنم %A طالقانی, غلامرضا %A احمدبیگی, بهزاد %D 2021 %\ 08/23/2021 %V 1 %N 2 %P 27-41 %! بررسی رابطه استرس شغلی و قصد ماندن با نقش تعدیل‌گر جو سازمانی %K استرس شغلی %K جو سازمانی %K قصد ماندن %R 10.22111/jipaa.2021.136833 %X هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش تعدیل­‌گر جو سازمانی در رابطه بین استرس شغلی و قصد ماندن در میان معلمان شاغل در مدارس استان گیلان می­‌باشد. براین‌اساس، جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان مدارس استان گیلان بوده است که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی، تعداد 140 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها سه پرسشنامه استاندارد قصد ماندن کیم و همکاران (2007)، پرسشنامه استرس شغلی پارکر و دکوتیس (1983) و پرسشنامه جو سازمانی هالپین و کرافت (1963) است که روایی محتوای آنها مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آنها بر اساس روش آلفای کرونباخ بالاتر از 0/7 برآورد شد. همچنین، جهت تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری مبتنی بر رویکرد حداقل مربعات جزئی توسط نرم‌افزار Smart PLS 3 استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان داد که ابعاد استرس شغلی شامل فشار زمانی و اضطراب مربوط به شغل تأثیر منفی و معناداری بر قصد ماندن دارند. همچنین نقش تعدیل­‌گر جو سازمانی در رابطه بین هر یک از ابعاد استرس شغلی (فشار زمانی و اضطراب مربوط به شغل) بر قصد ماندن معنادار بود. براین‌اساس می‌­توان گفت که با تقویت و ارتقاء جو سازمانی می‌­توان رابطه بین ابعاد استرس شغلی و قصد ماندن را کاهش داد. %U https://www.jipaa.ir/article_136833_5151c096e801dc01a7b9140d0891a6b6.pdf