هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر انگیزش شغلی و تعلق سازمانی با نقش تعدیل‌گری رضایتمندی کارکنان بر بهره وری نیروی انسانی است. رویکرد مد نظر این پژوهش، رویکرد ترکیبی است؛ مرحله کمی آن با تحلیل داده‌های کمی از 260 نفر و تحلیل کیفی بر اساس متن‌های ارائه شده از 70 نفر از نمونه آماری با تحلیل مضمون صورت پذیرفته است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بودند. نتایج تحقیق نشان داد که میانگین متغیر بهره وری در سطح متوسط و میانگین سایر متغیرها بالای متوسط است. نتایج تحلیل رگرسیون همبستگی مثبت و معنی داری بین انگیزش شغلی، تعلق سازمانی و رضایتمندی کارکنان با بهره‌وری نیروی انسانی نشان داد و فرضیه‌های تحقیق تایید گردید. بر اساس آزمون کروسکال والیس تفاوت میانگین چهار متغیر در معاونت‌های وزارتخانه به لحاظ آماری معنی دار نبود ولی در مقایسه میانگین در ادارات کل و دفاتر، در خصوص متغیر انگیزش تفاوت معنی‌دار بود. بر اساس تحلیل کیفی عوامل بی‌انگیزگی در 6 مقوله طبقه‌بندی شدند. ارزش نظری این پژوهش تعیین نحوه ارتباط متغیرهای تحقیق و ارزش کاربردی آن پیشنهاد اقدامات اصلاحی در جهت افزایش رضایتمندی، انگیزش و تعلق سازمانی کارکنان در راستای ارتقاء بهره وری آنان می‌باشد.
میرزاده کوهشاهی, لیلا. (1401). بررسی تاثیر تعلق سازمانی و انگیزش شغلی کارکنان بر بهره وری نیروی انسانی: تبیین نقش تعدیل گری رضایت شغلی. حکمرانی و توسعه, 2(3), 89-110. doi: 10.22111/jipaa.2023.388614.1101
MLA
لیلا میرزاده کوهشاهی. "بررسی تاثیر تعلق سازمانی و انگیزش شغلی کارکنان بر بهره وری نیروی انسانی: تبیین نقش تعدیل گری رضایت شغلی". حکمرانی و توسعه, 2, 3, 1401, 89-110. doi: 10.22111/jipaa.2023.388614.1101
HARVARD
میرزاده کوهشاهی, لیلا. (1401). 'بررسی تاثیر تعلق سازمانی و انگیزش شغلی کارکنان بر بهره وری نیروی انسانی: تبیین نقش تعدیل گری رضایت شغلی', حکمرانی و توسعه, 2(3), pp. 89-110. doi: 10.22111/jipaa.2023.388614.1101
VANCOUVER
میرزاده کوهشاهی, لیلا. بررسی تاثیر تعلق سازمانی و انگیزش شغلی کارکنان بر بهره وری نیروی انسانی: تبیین نقش تعدیل گری رضایت شغلی. حکمرانی و توسعه, 1401; 2(3): 89-110. doi: 10.22111/jipaa.2023.388614.1101
)